Jan van der Leij
Mijn naam is Jan van der Leij, geboren in 1952 in Grou. Ik ben daar opgegroeid aan de rand van het Pikmeer, waar watergebonden activiteiten als zeilen, roeien, schaatsen altijd een belangrijke rol hebben gespeeld. Na met Afke eerst in Snakkerburen (vlakbij Leeuwarden, aan de Dokkumer Ee) te hebben gewoond, wonen we sinds 1992 in Wyns, enkele kilometers ‘hogerop’, maar eveneens weer aan de Dokkumer Ee.
Na mijn bouwkunde opleiding aan de HTS in Leeuwarden heb ik de avondstudie architectuur gevolgd aan de Academie van Bouwkunst in Groningen. Na het behalen van mijn diploma kon ik als architect werken bij Bonnema architecten in Hurdegaryp, nadat ik daar al enkele jaren als tekenaar en projectleider in dienst was. Na het overlijden van Abe Bonnema in 2001 heb ik deel uitgemaakt van het directieteam, de laatste jaren als eindverantwoordelijke.
De eerst financiële en daarna economische crisis in 2008 heeft echter de vele onderhanden zijnde projecten uitgesteld, stilgelegd en later geannuleerd en heeft daarmee ook een einde gemaakt aan mijn werkzaamheden als architect. Naast vormgever moest ik nl. ook zakelijk ‘de werkgever’ zijn met de daarmee gepaard gaande consequenties om bijvoorbeeld medewerkers te moeten ontslaan, en dat is mij helaas niet in de koude kleren gaan zitten. Het vraagt een mentale hardheid die ik niet heb en ook niet wens te hebben. Een burn out maakte in 2011 definitief een einde aan mijn actieve carriere en daarmee aan een 34 jarig dienstverband bij 'Bonnema architecten'. Het bureau moest worden verkocht. Ik kan nu, na min of meer redelijk te zijn hersteld, slechts met weemoed terugkijken op het werken (in een leuk team) aan vele interessante, vaak ook complexe bouwprojecten, met mogelijk als bekendste werken de Achmea toren in Leeuwarden en de ziekenhuizen in Sittard en Boxmeer.
Op dit moment werk ik dagelijks aan het herstel en wederopbouw van onze afgebrande schuur/ woonhuis en probeer ik de rol van 'gebouwbeheerder' voor onze B&B , zeg maar de 'hardware', te vervullen. Natuurlijk in samenwerking met Afke, die de 'software' kant verzorgt, en sinds enkele jaren ook samen met onze dochter Fenna, die steeds meer de organistorische kant van de B&B voor haar rekening neemt.
In mijn vrije tijd heb ik me beziggehouden met schilderen, en ook met het schrijven van korte verhalen in het Fries. In een aantal boeken zijn die korte verhalen ook gepubliceerd, er is zelfs een luisterversie beschikbaar. Maar het Friese taalgebied is erg klein en tegenwoordig is het klimaat in de uitgeverswereld ook niet meer wat het geweest is. Of het tot meer uitgaven zal komen, is dus maar zeer de vraag. Voor schrijven en ook schilderen heb je een bepaalde gemoedsrust nodig en na de brand van onze boerderij, waarbij ook nagenoeg al mijn schilderijen verloren zijn gegaan, heb ik nog niet de innerlijke balans kunnen vinden om deze hobby’s weer serieus op te pakken. Hopelijk komt deze mentale ‘rust’ na de wederopbouw weer terug en kan ik ook weer- samen met mijn zus Anneke, neef Ruurd Jelle en broer Feike R.- een bijdrage leveren aan onze weer in aanbouw zijnde expositieruimte van Gallerleij.
In 2019 heb ik de vele leuke en bizarre voorvallen die we bij onze B&B meemaken in een aantal ultrakorte verhalen vervat en gebundeld uitgegeven (uitgeverij Elikser) onder de titel: Dan trouwen we toch een week later?